Lata sześćdziesiąte nie były w Polsce łatwe. Bohaterowie powieści próbują odnaleźć się w świecie zaostrzającej się zimnej wojny i gomułkowskiej "małej stabilizacji". Trudności dnia codziennego przeplatają się z wydarzeniami z przeszłości, które zaczynają wracać w najmniej spodziewanym momencie. Popełnione w przeszłości błędy przypominają o sobie, a nie każdy dostanie szansę na ich odpokutowanie.
Powieść napisana została na podstawie prawdziwej historii, a czytelnik znajdzie w niej pogłębioną refleksję na temat moralności, standardów prawidłowego zachowania i fundamentalnych pytań o to, co jest dobre, a co złe. Brutalne wydarzenia wojny pozwalają bowiem rzucić cień na prawdziwy sens ludzkiej egzystencji i spojrzeć zupełnie inaczej na otaczającą nas rzeczywistość.
Czy to możliwe, że Maria Skłodowska-Curie była wybitną uparciuszką? Gabinet to jedyne pomieszczenie w domu dziadków, do którego Ola z Erykiem mają zakaz wstępu. Już raz go złamali, podczas letnich wakacji. W środku, na regałach pnących się od podłogi po sufit, znaleźli wciągające książki. Dosłownie wciągające! I dzięki temu przeżyli niezwykłą przygodę. Kiedy Eryk wyjeżdża z rodzicami do Paryża, Ola, zmuszona zostać u dziadków, postanawia sama wybrać się do Francji.
Sisi jest od piętnastu lat żoną Franciszka Józefa, cesarza Austro-Węgier. Kiedyś naiwna i nieśmiała, teraz to pewna swych racji i wyborów kobieta, matka następcy tronu. Poddani ją kochają, krytycy i wrogowie niechętnie przyznają, że sprawdziła się w roli cesarzowej. Jednak jej rosnące wpływy są dla wielu solą w oku.
Dokąd uciec ze złotej klatki cesarskiego pałacu? Do Tyrolu! Najpiękniejsza monarchini Europy z trudem znosiła rolę cesarzowej. Czuła się nieszczęśliwa i niezrozumiana. Gdy tylko mogła opuszczała Wiedeń, jakby przed czymś uciekała. Kilka razy udawała się właśnie do Tyrolu. Czy tylko tam mogła być naprawdę sobą? Jeannine Meighörner w swojej książce szuka odpowiedzi na to pytanie.
Baltazar i Blimunda wznowienie jednej z pierwszych powieści Jose Saramago, uhonorowanej prestiżową nagrodą portugalskiego PEN Clubu oraz Nagrodą Literacką Miasta Lizbona.
Pierwsza polska książka uhonorowana Międzynarodową Nagrodą Bookera, otrzymała również Literacką Nagrodę Nike 2008 i nominację do National Book Award 2018. Co mamy wspólnego z biegunami – prawosławnym odłamem starowierców, ludźmi, którzy zło oswajają ruchem? Ile jest w nas z biegunów? Od dawnych sułtańskich pałaców przez siedemnastowieczne gabinety osobliwości po współczesne hale odlotów – Olga Tokarczuk zabiera czytelników w niezwykłą podróż przez różne miejsca i czasy.
U Żadana koniec świata okazuje się początkiem niebezpiecznej przygody, wstępem do naprawdę długiego koszmaru. Pasza – trzydziestopięcioletni nauczyciel, mruk, idealista, przegryw – musi odnaleźć swojego siostrzeńca, a potem wrócić z nim do domu. Byłoby to może łatwe, gdyby nie wojna. Jakoś rok temu przywieźli ją ze sobą ci dziwni ludzie, od których czuć prochem, tytoniem i smarem. Mówią w języku Paszy, ale i w tym, który Pasza rozumie. Oni zmienili tu wszystko. Najpierw widywano ich w telewizji, potem na ulicach.
