Orzekająca w Wydziale Rodzinnym brytyjskiego Sądu Najwyższego Fiona May (Emma Thompson) przez lata kosztem rodzinnego szczęścia pięła się po szczeblach prawniczej kariery. Choć jej małżeństwo jest na krawędzi rozpadu, bez cienia emocji podejmuje arbitralne decyzje mające wpływ na życie innych. Właśnie przygotowuje się do kolejnej rozprawy. W jej rękach leży los chorego na białaczkę 17-letniego Adama, który z powodów religijnych odmawia poddania się transfuzji krwi.
Mikołaj K. zawsze musiał mieć wszystko, czego zapragnął: pieniądze, władzę i piękne, interesujące kobiety. Dorobił się w ten sposób trzech byłych żon i kolejnej narzeczonej, której ojciec miał mu pomóc w szybkiej karierze politycznej. Mikołaj zostawiał swoje małżonki bez skrupułów, po prostu z dnia na dzień wyrzucał każdą na bruk, by wziąć sobie następną.
Po stracie syna emerytowany szeryf George Blackledge (Kevin Costner) i jego żona Margaret (Diane Lane) opuszczają ranczo w Montanie, aby uratować swojego młodego wnuka przed niebezpieczną rodziną żyjącą w odosobnieniu. Wkrótce odkrywają, że rodzina Weboyów nie ma zamiaru pozwolić dziecku odejść, zmuszając George'a i Margaret do walki o swoją rodzinę.
Podobno nie da się uciec od matczynej miłości… Dla niepełnosprawnej Chloe (Kiera Allen) nie jest to pocieszenie, lecz zagrożenie. Jej związek z matką, Diane (Sarah Paulson) to toksyczne uzależnienie. Diane wychowywała córkę w całkowitej izolacji, kontrolując każdy ruch, który wykonała od urodzenia. Dojrzewająca Chloe powoli wyplątuje się ze szczelnego miłosnego kokonu, w którym tkwiła. Gdy zaczyna odkrywać matczyne sekrety, prawda okazuje się przerażająca...
Matka Leandra wbiła we mnie spojrzenie, aż rozbolała mnie trzustka. Jej źrenice zrobiły się nienaturalnie wielkie, a długie palce postukiwały o filiżankę z kawą. Wwiercała się tak jeszcze z dziesięć minut, szczegółowo penetrując wszelkie zakątki mojego ciała, które mogłyby zdyskredytować mnie w jej oczach. Nierówne nerki? Koślawe serce? Zbyt zwinięte jelito cienkie? Zrozumiałam, że idealna kobieta, która mogłaby zaopiekować się jej synem, nie istnieje.
Jak się czujesz, wkładając ulubioną sukienkę? Na co wtedy liczysz? Za czym tęsknisz? Być może za tym samym, co klientki pracowni krawieckiej Leonarda Kittaya.
Najlepsze materiały i doskonałe wykonanie to znaki firmowe niewielkiego zakładu mieszczącego się w kamienicy na Staromiejskiej. Ale to miejsce wyróżnia się czymś jeszcze. Czymś, czego nie da się kupić nigdzie indziej.
