Głównym celem autorów jest opisanie w kategoriach filozoficznych − używając pojęcia granicy i przestrzeni − praw człowieka i obywatela oraz porównanie ich uzasadnienia i funkcji z perspektywy realizmu i idealizmu politycznego. Pozwala to pokazać, że prawa człowieka pozostają w stosunkach wewnątrzpaństwowych oraz międzynarodowych w napięciu do praw obywatelskich oraz suwerenności państwowej oraz że napięcie to jest strukturalnie nieusuwalne. Książka może stanowić pomoc w dydaktyce akademickiej na takich kierunkach jak politologia, prawo, stosunki międzynarodowe i filozofia.
