Bielizna, będąc sekretną częścią garderoby, skrywana była przez wieki pod odzieżą wierzchnią tak starannie, że wydawała się wręcz nieobecna. Z czasem jednak coraz bardziej zyskiwała na znaczeniu, kształtując formę okryć wierzchnich. Wyłaniające się spod nich detale i ozdoby współtworzyły bowiem kreacje, coraz wyraźniej podkreślając ważną rolę bielizny, która w ciągu stuleci ulegała pewnym zmianom. Jej podstawową funkcją jednak była ochrona ciała przed zimnem, ale jednocześnie zabezpieczenie odzieży przed brudnym ciałem - przez długie lata bowiem zmiana koszuli była podstawowym sposobem na utrzymanie czystości. Jako że bielizna bezpośrednio dotykała intymnych części ciała, spowijała ją aura tajemniczości i długo była kulturowym tabu, budząc tym samym specyficzny rodzaj zainteresowania. Nawet niewielkie jej fragmenty, wyłaniające się niby przypadkiem spod ubiorów wierzchnich, potęgowały ciekawość. Wszystko to sprawiło jednak, że o bieliźnie nie wypadało mówić i pisać, co spowodowało, że obecnie istnieje niewielki zasób źródeł w tym zakresie. To z kolei mogło zadecydować o stosunkowo małym zainteresowaniu badaczy tą dziedziną, przeważnie usytuowaną na marginesie badań kostiumologicznych. Szersze studia poświęcone temu zagadnieniu podejmowano tylko na zachodzie Europy. Trochę więc sprowokowana tą sytuacją i faktem, że w Polsce dotąd nie powstała żadna monografia na ten temat, postanowiłam podjąć to naukowe wyzwanie. Anna Drążkowska
