Uznany reżyser Federico Fellini (Satyricon, Słodkie Życie, 8 ), w tym przepełnionym osobistymi wspomnieniami, monumentalnym, ekscentrycznym hołdzie złożonym ukochanemu Wiecznemu Miastu - Rzymowi, dobitnie pokazuje dlaczego jest uważany za "ostatniego, wspaniałego twórcę epickich filmów" (Newsweek). Ta obszerna autobiografia, pełna "przepychu i wybujałej fantazji"(Los Angeles Times) rozpoczyna się od okresu, w którym Fellini jest młodym chłopcem mieszkającym na włoskiej wsi, gdzie studiuje eklektyczną, lecz prowincjonalną historię starożytnego Rzymu. Później, już jako młody mężczyzna, staje w obliczu prawdy, gdy w czasie wybuchu drugiej wojny światowej przyjeżdża do tego dziwnego, obcego miasta. Od tego momentu, poprzez serię "wizualnie oszałamiających" (Los Angeles Times), wypełnionych satyrą i emocjami scen, twórca dochodzi do "portretu rozkładającego się, niesfornego i pękającego w szwach Rzymu" (Interview).
