Literatura

Wykłady profesora Bohdana Cywińskiego o literaturze polskiej czasu zaborów (1795-1914) ukazują ogromne znaczenie, jakie ma literatura, właśnie niepodległa baśń, w życiu narodu pozbawionego swobody i własnego, suwerennego państwa.

Mojry, inaczej mówiąc Prządki, (rzymskie Parki) od starożytności patronują przemianom ludzkiego życia: jego początkowi, trwaniu i końcowi. Nic też dziwnego, że znalazły poczesne miejsce tak w literaturze jak i innych dziedzinach sztuki, pojawiały się przez wieki w różnych odmiana, wprost lub pośrednio nawiązujących do ich postaci i ról. Mojry.

Czarodziejska opowieść o odwadze, która pokonuje zło. Książka uwielbiana przez dzieci, polecana również jako magiczne lekarstwo na pewność siebie! Mały, trzynastoletni chłopiec, sierota z tajemniczą blizną, odważnie stawia czoło potężnemu czarownikowi. Wbrew pozorom to nie Harry Potter, tylko skromny Bartek z Krakowa, bohater słynnej powieści Doroty Terakowskiej. Bartek, samotny mieszkaniec domu dziecka, bardzo pragnie odnaleźć swoich rodziców.

Książka Rafała Brassego stanowi nowe odczytanie twórczości poetyckiej przedstawiciela pokolenia Kolumbów, dotychczas omawianą w stopniu niepełnym i pozostającą w cieniu dorobku Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Praca Brassego przekonuje, iż taki stan zmarginalizowania w kanonie literatury XX wieku należy zmienić, dowodząc wielkości i głębi tej poezji.

Ta książka jest o różnych rzeczach. Dowiecie się z niej co nieco o małym chłopcu i witaminach, a właściwie o ich nadmiarze; o białym porcelanowym słoniu, który urósł i nauczył się chodzić i mówić; o sile oddziaływania telewizji; o niecnych planach panów Smutnego i Wesolutkiego; o wizycie Komisji, urokach życia w zoo i o wierze Mister Grejtesta w siłę pieniądza. I jeszcze o paru innych sprawach. Warto posłuchać!

Sto trzydzieści lat temu w miasteczku pod Lwowem urodził się pisarz, którego przeznaczeniem była egzystencja w cieniu i na pograniczach: w cieniu grozy i śmierci, na pograniczu jawy i snu; w cieniu gwiazd literackich, na pograniczu epok, prądów i stylów; w cieniu Wielkiej Wojny, która ujawniła groźne oblicze nowoczesności, i na pograniczu upadającego Cesarstwa Austro-Węgierskiego, potem zaś odrodzonej Rzeczypospolitej.

Niniejsza antologia jest zbiorem tekstów napisanych o Witoldzie Gombrowiczu w Argentynie i ujmujących jego dzieło oraz legendę życia w kontekście tamtejszej tradycji literackiej. W części krytyków odnajdziemy m.in.

 Jest to pierwsza w historii książka, która  - tłumaczy krok po kroku, co znaczą wybrane utwory poety i jakie myśli można uznać za najważniejsze idee całej jego twórczości. Należy do nich w szczególności przekonanie, że wielkim obowiązkiem człowieka jest rzetelne gospodarowanie czasem własnego życia - ponieważ "Pan Bóg pożyczył nam nas samych i nie przyjmie, skoro mu oddamy brutto, co nam dał, bo oddać bez procentu jest - odrzucić"(List do Marii Trębickiej z maja 1854).

Serge Fauchereau analizuje twórczość plastyczną i literacką Schulza w kontekście awangardowych europejskich prądów literackich i artystycznych XX wieku, odwołując się do takich twórców, jak: Alfred Jarry, Alfred Kubin, Franz Kafka, Giorgio de Chirico, Max Blecher, Robert Walser, Leopold Sacher-Masoch, Balthus czy Pierre Klossowski. Odsłania jego głębokie związki z freudyzmem, dadaizmem, surrealizmem i futuryzmem, podkreśla też metafizyczny wymiar jego twórczości.

Praca Piotra Żołędzia ma charakter kulturoznawczo-socjologiczny. Przechodzi od socjologii odbioru prozy popularnej w kierunku antropologicznego ujęcia wybranych motywów tejże prozy. Część pierwsza  książki opisuje istotny fragment rodzimej historii literatury popularnej. Część druga natomiast znacząco uzupełnia, a niekiedy podważa powstałe dotychczas interpretacje prozy Sapkowskiego.