Praca Piotra Żołędzia ma charakter kulturoznawczo-socjologiczny. Przechodzi od socjologii odbioru prozy popularnej w kierunku antropologicznego ujęcia wybranych motywów tejże prozy. Część pierwsza książki opisuje istotny fragment rodzimej historii literatury popularnej. Część druga natomiast znacząco uzupełnia, a niekiedy podważa powstałe dotychczas interpretacje prozy Sapkowskiego.