Nowości Czytelnia

Najobszerniejszy, a jednocześnie najbardziej osobisty zbiór wierszy Adama Zagajewskiego w wyborze Poety jest autorskim przewodnikiem po jego dotychczasowej twórczości. Wiersze wybrane pozwalają czytelnikowi prześledzić zmiany poetyki Zagajewskiego - od wczesnych pełnych sprzeciwu wierszy z czasów Nowej Fali po refleksyjne i kunsztowne utwory z lat późniejszych.

W książce ekonomista Saifedean Ammous tłumaczy, na czym polega olbrzymi, rewolucyjny wręcz potencjał drzemiący w sieci i walucie Bitcoin.

Autorzy podjęli temat kultury fizycznej, dotychczas pomijany przez historyków. Efektem ich badań jest wartościowa i nowatorska monografia oparta na szerokiej i niewykorzystanej dotychczas bazie źródłowej. W publikacji odnajdujemy mnóstwo nieznanych wcześniej faktów. W efekcie otrzymujemy w miarę kompletny, interesujący obraz życia sportowego i turystycznego w województwie wołyńskim w latach 1921–1939.

Ius municipale Magdeburgensis w wersji stosowanej na ziemiach polskich nie było, jak dotychczas, przedmiotem analitycznych badań podjętych przez polską naukę historyczno-prawną. Praca wypełnia więc bardzo istotną lukę poznawczą. Cel, jaki postawił sobie Maciej Mikuła, jest bardzo ambitny. Chodzi w istocie o szczegółowy opis i analizę tekstu Weichbildu magdeburskiego stosowanego w miastach Królestwa Polskiego na podstawie zachowanych rękopisów.

Walki w Warszawie latem 1944 roku, w sensie strategicznym, były jednym z epizodów działań w centralnej części Frontu Wschodniego. Mimo ograniczonego znaczenia militarnego, powstanie warszawskie miało ogromny wpływ na decyzje o charakterze politycznym, a te z kolei przekładały się na działania wojsk na szczeblu strategicznym i operacyjnym.

  Kamila Ruszały przedstawia zapominane doświadczenie uchodźstwa lat I wojny światowej. Autor dotarł do źródeł austriackich, czeskich, węgierskich, słoweńskich, ukraińskich i polskich, by ukazać sytuację od ucieczki i ewakuacji w poszczególnych latach wojny, poprzez pobyt na uchodźstwie, aż po kwestie powrotów czy pozostania w krajach sukcesyjnych po 1918 roku. To zarazem opowieść o relacji międzykulturowej mieszkańców tej samej monarchii, którym przyszło spotkać się dopiero w warunkach kryzysu wojennego, tuż przed agonią swojego państwa.

  Inspiracją dla Awicenny był Arystoteles, którego Metafizykę znał na pamięć zgodnie z erudycyjnymi wymogami swego środowiska. Nie był jednak typowym arabskim erudytą, który kwiecistym językiem odtwarza poglądy poprzedników. Awicenna posługiwał się tonem nadzwyczaj rzeczowym w porównaniu z innymi współczesnymi mu myślicielami, przyjmując wiele tez Arystotelesa, ale jednocześnie ufając własnej intuicji i sposobowi myślenia.