Struktura książki obejmuje dwie części. Pierwsza z nich dotyczy diagnozy i terapii w ujęciu logopedycznym, psychologicznym i medycznym, druga zaś podejmuje problematykę diagnozy i terapii w ujęciu edukacyjnym, pedagogicznym i społecznym. Obie perspektywy łączą się w działaniu pomocowym, jednak ich konteksty teoretyczne wyjaśniające mechanizm trudności czy zaburzeń pozostają odrębne, autonomiczne, co jest przedmiotem dyskursu podjętego w gronie logopedów.
