Historia

To jeden z najcenniejszych zabytków historiografii europejskiej z przełomu X i XI wieku. Starannie wykształcony, krytyczny i samodzielny w sądach biskup merseburski Thietmar (975-1018) stworzył wybitne dzieło, ukazujące dzieje Niemiec, Słowiańszczyzny połabskiej, Polski, Czech oraz Węgier. Sporo uwagi poświęcił w nim stosunkom polsko-niemieckim w czasach Mieszka I i Bolesława Chrobrego, a także sprawom wewnętrznym państwa polskiego.

Pradawny zwyczaj japoński nakazywał utrzymywanie na dworach szogunów jednego lub kilku sobowtórów. Pozwalało to na liczne uniki, łącznie z utrzymywaniem w tajemnicy śmierci władcy. Taki jest właśnie punkt wyjścia filmu Kurosawy. Umiera głowa klanu Takeda, a jego rolę przejmuje sobowtór, coraz bardziej wcielający się w osobowość zmarłego.

Informator polskiego wywiadu, esesman ze straży najtajniejszego bloku obozu w Dachau, ginie pod kołami ciężarówki. Szefowie wywiadu w Warszawie nie mają wątpliwości, że byli na tropie czegoś wielkiego, i przypisują zbadanie sprawy jednemu ze swoich najlepszych agentów, ekscentrycznemu milionerowi Michałowi Sosnowitzowi.

„Zdążyć przed Panem Bogiem”, ­ książka-­reportaż, ­ ukazało się w 1977 roku. Wcześniej była drukowana w piśmie „Odra”. To jedna z pierwszych książek Hanny Krall, oparta na wywiadzie z Markiem Edelmanem, przywódcą powstania w getcie warszawskim, lekarzem kardiochirurgiem.

Dziś jest lekturą szkolną, a przemyślenia na temat godnej śmierci na podstawie „Zdążyć przed Panem Bogiem” były kilka lat temu jednym z tematów maturalnych.

W nowoczesnym podręczniku autorzy nie tylko rzetelnie prezentują dzieje lat 1914-1989, ale także kładą nacisk na dynamikę procesów historycznych. W głównych częściach publikacji ukazują przemiany gospodarcze, społeczne, kulturalne i religijne, opisują niemal wszystkie zakątki świata, a wewnętrzne wydarzenia w poszczególnych państwach przywołują w przypadkach, gdy wpływały one znacząco na procesy i zjawiska międzynarodowe.

Wśród szeroko eksplorowanej przez polską historiografię wojskową tematyki działań wojennych we wrześniu 1939 r. istnieje zauważalna luka odnosząca się do działań strony polskiej, podjętych w konsekwencji decyzji Naczelnego Wodza o utworzeniu tzw. Przedmościa Rumuńskiego. Temat ten do tej pory nie został gruntownie przebadany, a jedynie poruszany był fragmentarycznie, głównie w opracowaniach poświęconych działaniom Armii „Karpaty”.